Gratis seks verhaal: Een ontmoeting

Ik had besloten al heel vroeg naar het naaktstrand te gaan. Met een badlaken, boek, fles water en zonnebrandcrème als bagage fietste ik erheen en zette m'n fiets zo dicht mogelijk bij het strand neer. Op het strand was het nog rustig. Ik liep enkele honderden meters over het naaktstrand en keek wie er zich al in het zand hadden genesteld. Zoals gewoonlijk waren dat vooral mannen en hier en daar een echtpaar. Ik koos een plek uit waar de afstand tussen mij en een ander minimaal vijfentwintig meter bedroeg. Genoeg afstand om een gevoel van privacy te hebben. Het strand liep hier al een heel klein beetje op en het zand was lekker droog en wit. Er stond maar een klein briesje en in dit briesje liet ik m'n badlaken als een slome vlag wapperen en neervleien in het zand. Het uittrekken van al je kleren is altijd een heerlijk bevrijdend en licht sexy gevoel. Ik maakte een kussentje van m'n kleren, borg m'n horloge op in een van m'n schoenen en ging liggen.

Ik viel na een kwartiertje in slaap. Toen ik wakker werd, was ik licht gedesoriënteerd en het duurde even voor de geluiden van het strand en de zomerbries volledig bezit van mijn lichaam en geest bezit nam. Het leek alsof ik van een afstandje toekeek hoe mijn naakte lichaam daar lag, midden in een universum van licht en warmte. Ik ging zitten en leunde met m'n kin op m'n knieën. Ik dronk wat water en sloeg m'n boek open. Afwisselend las ik in m'n boek en keek ik om me heen. Het strand werd voller en voller. De vijfentwintig meter afstand tussen mij en de rest kromp tot acht meter. Degenen die dichtbij mij gingen liggen bestudeerde ik onopgemerkt maar zeer grondig. Waarom ging die man zo dicht bij mij liggen? Was het een homo die mijn lichaam aantrekkelijk vond of waren dat homofobe gedachten die nergens op gebaseerd waren? Ook kwam er een vrouw aanlopen die zich op gepaste afstand maar toch vlak in de buurt neder zette. Ze was erg aantrekkelijk en een notoire naaktloopster - zag ik toen zij zich uitkleedde en er geen plekje van haar lichaam meer wit was, op haar handpalmen, voetzolen, tanden en oogwit na dan. Ze stak haar haar op en ik zag haar mooie ranke hals. Ik voelde een lichte tinteling in mijn opzwellende piemel. Ik glimlachte en zuchtte diep en tevreden en genoot van de schoonheid van haar, mijn reactie op haar en om het leven en het wonder van het universum - ik word snel lyrisch zoals je merkt. Ik ging weer liggen en viel in een fluwelen slaap.

Na perioden van slapen en waken, drinken en lezen, genieten en leeg zijn, verwonderen en bewonderen, kwam de tijd dat de zon lager aan de hemel stond en de kleuren om mij heen warmer en zachter werden. Mijn huid, mooi bruin van een dag aan het strand, kreeg door de kleur van het zonlicht een nog warmere, vollere tint. Ik had op mijn ontbijt na niets gegeten maar was niet hongerig. Als gevolg daarvan was mijn buikje mooi plat en mocht ik trots zijn op mijn lijfje. Ondanks dat het zeewater nog te koud zou zijn in deze tijd van het jaar, liep ik richting de branding om over het water te kunnen staren. Langs het water lopen vaak geklede mensen die noodgedwongen of doelbewust over het naaktstrand wandelen. Ik time het altijd zo, dat ik niet te dichtbij deze geciviliseerde geklede medemens kom. Dat lijkt me prettiger voor hen, maar ook ik hoef me dan minder opgelaten te voelen. Toch, misschien omdat zij een meisje alleen was, had ik in mijn timing niet echt rekening gehouden met haar - of juist wel. In ieder geval kwam ik bijna in botsing met een erg leuk meisje dat zich heel a-zomers gekleed had. Het leuke zat hem niet zozeer in mooi of aantrekkelijk, hoewel ze zeker voldeed aan alle regels die daarvoor gelden, maar in een blik die iets verraadde van een creatieve onaangepastheid, een warmbloedige stoutmoedigheid. Ik hield pas op de plaats en zij ook, om niet tegen elkaar op te lopen. Ik lachte verlegen, keek naar de grond, en keek toen weer op, recht in haar ogen en zag dat ze niet lachte maar de situatie wel ongemakkelijk vond. "Ga jij maar eerst", zei ze. Ik knikte en deed een paar passen vooruit. Zij liep niet meteen door, maar aarzelde alsof ze nog iets wilde zeggen. Toen liep ze langzaam door. Ik had nog tijd om iets te zeggen. "Ik had jou eerst moeten laten voorgaan, het spijt me", waren de woorden die ik bedacht. Ze stopte onmiddellijk. Ik dacht: zie je wel, ze wil niet doorlopen, net zoals ik dat niet wil, er is een klik! Ze draaide zich langzaam om, bekeek me toen heel nadrukkelijk van beneden naar boven, en zei: "Dat is niet erg." Haar antwoord was heel standaard en toch... haar blik en het feit dat ze nu stil stond betekende veel. Ik vond het ongelooflijk spannend en mijn hart sloeg op hol. Daar stond ik, volkomen naakt voor een meisje, volkomen aangekleed. Alle regelen van het versieren verloren in deze situatie hun geldigheid. "Ben je alleen?", vroeg ze. Ik knikte. "Waar lig je?" Ik gebaarde in de richting van mijn badlaken. Ze keek en lachte, en deed toen een stap in mijn richting. "Ik heb nooit begrepen wat mensen daar nu aanvinden, in hun nakie een beetje liggen te liggen", sprak ze nu hard alsof ze een felle discussie wilde beginnen. Maar toen legde ze haar vlakke hand op m'n borst. "Jezus wat ben je warm en bruin", zei ze, "is dat gezond?" "Een beetje zonlicht kan geen kwaad", antwoordde ik, "maar ik ben misschien over de grens gegaan." Ze lachte. "Dat weet ik wel zeker".

En toen plotseling sprak ze de woorden: "Ik wil je aftrekken en daarna van je weglopen en elkaar nooit meer zien. Zeg alsjeblieft geen nee en doe niet gecompliceerd of ik ga een scene schoppen." Ik zakte zowat door m'n knieën. Een wervelende energie stroomde door mijn buik en tussen m'n benen en ik moest oppassen geen stalen erectie te krijgen, iets dat erg ongemakkelijk is op een naaktstrand. Voordat ik iets kon zeggen, zei ze: "Kom, dan lopen we naar je plek." Als een mak schaapje, volkomen willoos geslagen door haar opmerking, liep ik aan haar zij mee. Zij ging zitten en ik nam naast haar plaats. "Liggen", zei ze, "ontspan je. Dit wordt leuk." Ze ging half naast me liggen, ondersteunde haar hoofd met haar vuist en keek me eerst bestuderend heel diep in m'n ogen. Ze had erg mooie irissen, een mengeling van blauw en groen, met een donker randje daar omheen. Ze legde een hand op m'n dij. Genoeg om mijn latente erectie te doen opbloeien. Als deze erectie een bloem was geweest, stond er nu een prachtige roze roos te bloeien in de zon. Ik zal je niet vermoeien met alle details van haar verrichtingen. Ze gaf evenveel aandacht aan mijn ballen, m'n dijen en knieën als aan mijn ontzettend strakke kloppende paal. Haar slanke vingers met korte nagels bewogen als die van een pianiste, haar handen als van een violiste. En ik luisterde ademloos naar haar privéconcert. Toen ik klaarkwam, greep ik haar in machteloosheid vast aan haar jasje, terwijl mijn hagelwitte zaad belandde in m'n nek, op m'n tepels en op mijn buik. Ze haalde een vinger door mijn zaad en stopte het in m'n mond. Ik zoog eraan. Opnieuw haalde zij haar vinger er doorheen en likte het toen zelf af. "Ik hou van je, van wie je bent", zei ze zacht. "En nu ga ik weg om je nooit meer te zien." Ze stond op en vertrok. Ik bleef naar haar kijken totdat er minder dan een stipje van haar over was. Tot op de dag van vandaag heeft ze zich aan haar belofte gehouden. Maar ik smeek je, als je dit leest, neem contact met me op!